VROUW EN MOSKEE

Mogen vrouwen niet naar de moskee? Wie zegt dat?

Bron: Islam online
Vertaald door: Shaltout


Hoe vaak krijg je als moslima de opmerking te horen: “Maar moslimvrouwen worden toch achter gesteld? Ze mogen zelfs de moskee niet in!”. Deze opmerking komt dan van een niet-moslim, die het heeft van “ horen-zeggen”.
Maar ook betrappen wij mensen van onze eigen gemeenschap op deze overtuiging. Iemand hoorde van een kennis of van de ouders van een vriend, dat vrouwen maar beter thuis kunnen bidden. Maar wordt deze opvatting onderbouwd door de Koran of de soenna?

Het probleem
Gebrek aan bronnen is vandaag de dag niet het werkelijke probleem; in bijna alle talen zijn er Korans, hadithboeken (met uitspraken van de Profeet, vrede zij met hem), boeken over fiqh (jurisprudentie) en sirah (biografie van de Profeet) over de geschiedenis van de islam, voorhanden. Ook zijn er zeer informatieve islamitische websites. We hebben rechtstreeks toegang tot deze bronnen, waardoor wij volop mogelijkheden hebben om ware kennis op te doen.
Wanneer zaken voor ons nog steeds onduidelijk zijn, dan staan verder de geleerden tot onze beschikking. Vandaag de dag zijn velen goed benaderbaar via de gespecialiseerde fatwa-rubrieken op diverse websites, (Neem bijvoorbeeld: Islamonline.net fatwa section ).

Allah zegt (vertaald):

“…vraagt degenen die gestudeerd hebben maar, als jullie het niet weten”. (soera 16, vers 43).

Nee, het probleem is de manier waarop wij aan kennis komen. De meerderheid van ons vertrouwt op wat men hoort van ongekwalificeerde mensen. Dit leidt ertoe dat we slechts onsamenhangende brokjes kennis vergaren, welke ons nooit zover zullen brengen dat we onze islamitische identiteit optimaal kunnen ontwikkelen.
Door dit te zeggen, wil ik niet afdoen aan de mening van onze (moslim) ouders. Zij zijn de hoofdbron voor praktische kennis in ons leven. Ze dienen als voorbeeld en we moeten hun mening ook zoveel mogelijk waarderen.
Toch is de aard van islamitische kennis heel anders, want daarvoor hebben we gewoonweg gekwalificeerde geleerden nodig. Dit om enigszins de intellectuele chaos, -die vandaag de dag steeds meer om zich heen slaat binnen de moslimgemeenschap-, tegen te gaan. Dit is zo ontstaan doordat amateurs zich bemoeien met de uitvaardiging van islamitische regels en omdat zij hun persoonlijke meningen mengen met de regels van de religie.

Misverstand
Het misverstand komt voort uit het verkeerd interpreteren van een hadith die zegt: “ Het gebed van een vrouw in de gang van haar huis is beter dan haar gebed in de moskee en haar gebed in de slaapkamer is beter dan haar gebed in de gang van haar huis”. Deze hadith wil laten zien dat de gezamenlijke gebeden voor vrouwen niet verplicht zijn, zoals wel het geval is voor mannen. Van vrouwen wordt niet verwacht dat ze de vijf dagelijkse gebeden in de moskee bidden, maar toch ontvangen ze voor thuis bidden dezelfde beloning als voor in de moskee bidden.

Bewijzen
Er zijn duidelijke islamitische bewijzen voor het feit dat vrouwen naar de moskee mogen. Zo heeft de Profeet, vrede zij met hem, gezegd: “Als jullie vrouwen vragen of ze ‘s nachts naar de moskee mogen gaan, sta het ze dan toe”. (Sahih Bukhari).
Ook zei hij: “Weerhoudt de dienaressen van Allah er niet van naar de moskeeën te gaan”. (Sahih Muslim). Nogmaals is verteld door Ibn Omar dat de Profeet, v.z.m.h., zei: “Weerhoudt vrouwen er niet van om ’s nachts naar de moskee te gaan”. Een jongen zei tegen Omar: “Wij zouden ze nooit ’s nachts naar buiten laten gaan, zodat hen niets slechts zal overkomen”. Ibn Omar berispte hem en zei: “ Ik zeg je net dat de boodschapper van Allah dit zei en jij zegt: “Nee, we laten dat niet toe?”” (Sahih Muslim).
Feitelijk zijn de regels die de vrouwen verbieden om parfum te dragen onderweg naar de moskee en die instructie geven dat vrouwen in rijen achter de mannen dienen te bidden al het bewijs voor het feit dat vrouwen in de moskee mogen bidden!
Dat zie je ook aan de komische anekdote dat de Profeet, vrede zij met hem, vrouwen vroeg om niet eerder dan de mannen hun hoofden weer op te heffen vanuit soedjoed (prosternatie), omdat sommige mannen in die tijd te arm waren om fatsoenlijke kleding te kunnen dragen. Wanneer de mannen dus voorover bogen, werden bepaalde lichaamsdelen zichtbaar.
Dit weerhield de Profeet, vrede zij met hem, er niet van om vrouwen toe te staan achter de mannen te bidden in dezelfde ruimte. Hij loste het probleem op een andere manier op en zei: “Beste vrouwen, hef jullie hoofden niet op voordat alle mannen staan” (Muslim). Wat het mooie is van deze anekdote is, dat hij er het volle vertrouwen in had dat ze zich hier aan zouden houden!

De Profeet, v.z.m.h., moedigde vrouwen aan om het Ied-gebed bij te wonen. Dit wordt herhaaldelijk aangehaald in overleveringen. Ibn Abbaas zei: “De Profeet nam zijn vrouwen en dochters altijd mee naar de twee Ied-gebeden” (Ibn Madjah en Bayhaqi).

Verder berichtte hij dat nadat de Profeet had gebeden en de preek had gegeven, hij naar de vrouwen ging en ze les gaf, ze aan Allah herinnerde en ze opdroeg om aalmoezen te geven” (Boekhari). Hij stond ze niet alleen toe om te komen bidden, maar moedigde ze ook aan om de openbare religieuze lesbijeenkomsten bij te wonen.
Sommige vrouwen vroegen de Profeet, v.z.m.h., om voor hen een speciale dag in te stellen omdat de mannen alle tijd in beslag namen. In antwoord hierop beloofde hij ze een dag voor religieuze lessen en geboden. (Boekhari).

Na deze bewijzen kun je je ten slotte afvragen: Hoe kan de islam nu de helft van de maatschappij (de vrouwen) het recht ontzeggen om te proeven van de zoetheid en beloningen van de gezamenlijke gebeden, of het nu door de gebeden zelf is of door te luisteren naar de lessen die daarmee vergezeld gaan? Wat nuttig voor mannen is, is noodzakelijkerwijs ook nuttig voor vrouwen; partners van de man in dezelfde rechten en plichten, in dit leven en het volgende…….